Parijs De stakingen in Frankrijk van de Franse spoorwegen, luchtverkeersleiders, bankpersoneel, leraren en gemeente-ambtenaren zijn tot een abrupt einde gekomen toen de vertegenwoordigers van de onderhandelaars van vakbonden en werkgevers in een gezamenlijk communiqué meedeelden dat ze pas verder gaan met onderhandelen, wanneer hun opdrachtgevers (vakbonden en werkgevers) akkoord gaan met hun eis van een loonsverhoging van 15 procent en een verbetering van de arbeidsomstandigheden.
Door hun werkweigering hebben de stakingen van de mensen die zij vertegenwoordigen geen nut meer omdat er zonder onderhandelingen ook geen eisen ingewilligd kunnen worden. Hierop restte het stakende spoorwegpersoneel e.d. niets anders dan maar weer aan het werk te gaan.
Claude Ajolie, machinist bij de SNCF kan begrip opbrengen voor de staking van de onderhandelaars: “Het zijn toch tropenweken die zij nu draaien. Omdat er normaal gesproken altijd wel ergens gestaakt wordt in Frankrijk, hebben ze nooit eens een dagje vrij. En ik vind het best nuttig om ook weer eens te werken, want je moet je vak natuurlijk wel bijhouden van tijd tot tijd.”
Maar er zijn ook stakers die de staking van de onderhandelaars scherp veroordelen. Onderwijzeres Claire Grossjean: "Wat een egoïsten, ze zijn er toch voor ons of niet? Dit is de omgekeerde wereld.”
Het is moeilijk in te schatten hoe lang de staking van de stakingsonderhandelaars gaat duren aangezien de vakbonden en werkgevers druk op zoek zijn naar onderhandelaars om het conflict op te lossen.